رفیق، زندگی را بدان گونه که مردمان به تو عرضه می دارند مپذیر
پیوسته به خود بقبولان که زندگی، زندگی تو یا دیگران، می تواند زیبا تر از این باشد
به هیچ روی آن زندگی دیگر را مپذیر
آن زندگی آینده را که شاید تسلی بخشمان باشد و یاریمان دهد تا آسان تر به رنج های این یک گردن نهیم
از روزی که رفته رفته دریابی که مسئول بیشتر رنج های زندگی نه خدا بلکه بشر است دیگر بدان ها تن در نخواهی داد
هر چه مغرورتر باشی
تشنه ترند برای با تو بودن
و هرچه دست نیافتنی باشی
بیشتر به دنبالت می آیند
امان از روزی که غروری نداشته باشی
و بی ریا به آنها محبت کنی
آن وقت تو را هیچ وقت نمی بینند
سادهـ از کنارت عبور می کنند